maandag, december 11, 2006

Stel nou...

Stel nou dat ik nooit meer de puf of inspiratie zou vinden om hier nog een stukje te publiceren... zouden dan al die andere blog entries voor eeuwig door de ruimte blijven zweven? Zodat iemand/iets over honderden jaren bij toeval nog eens terecht zou kunnen komen in één van mijn versies van de werkelijkheid? Of worden die verhaaltjes van mij na verloop van tijd gewoon van het net verwijderd, als er niets meer wordt toegevoegd of gelezen?
In ieder geval is het zo, dat ik sinds de logeerpartij van konijn Timmie en het buitenlands, bijna buitenaards, bezoek van een Belg en een Italiaan op deze site (na het zoeken op het woord seks, durf ik te wedden), zodanig in het leven verstrikt ben geraakt, dat mijn bloggebeuren even niet meer belangrijk was. Er is niet echt een causaal verband te leggen met voornoemde gebeurtenissen. Het had eerder te maken met een bijeenkomst met Broers en Zus, ontwikkelingen met Zoon en Dochter en drukte op het werk.
Ik mis het dan wel, om zo achter het toetsenbord te contempleren, maar vind er de tijd even niet voor. Komt wel weer. Over dik twee weken is het Kerstvakantie en dan ga ik weer heerlijk schrijven.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

JAAAA! Het is kerstvakantie, dus de lezertjes uwer verhalen wachten in spanning af!

Mathilde Dollekens zei

O, ik kan niet wachten om er rustig voor te gaan zitten. Maar eerst moet er nog lekker gekookt en gebakken worden en het hele huis opgeruimd. Morgen komt Dochter met Vriend aanzitten aan het Kerstdiner... en wanneer zien wij elkaar weer eens? Derde Kerstdag? Uit of thuis?
Dikke kus in ieder geval en een Vrolijke Kerst gewenst.