Ik had de hele dag op een fiets gezeten en allerlei interessante, grappige en/of mooie dingen gezien onderweg: kasteeltjes, paddestoelen, poëtische wegnaambordjes en (historische) bomen in herfsttooi. Hieronder een greep uit de collectie.
Het allerfijnste dat ik meemaakte, heb ik niet vast kunnen leggen. Ik weet niet of ik het in woorden uit kan drukken. Het heeft te maken met een dusdanige stilte in een dichtbeloverd donker bos waar op enkele plekken -als door God zelf gezonden- lichtbundels door het gebladerte kliefden, dat ik kon horen hoe een blaadje loskwam van een tak om zachtkens naar beneden te zweven en daar met een relatief oorverdovende klap neer te komen. Zulke stilte...
In the middle of nowhere trof ik dit minimarktje aan, zonder personeel, een glazen pot met deksel als zelfbedieningskassa: alles in vertrouwen. Vanavond appelmoes maken en morgen walnootcake!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten