Op een dag reden we naar Mont St. Michel. Volgens de verhalen heeft de aartsengel Michael een bisschop tot drie keer toe bezocht en hem met steeds dwingender kracht verzocht om een klooster te bouwen op een plek die in de oude Keltische godsdienst al heilig was. De bisschop, die wat schijterig was aangelegd, durfde in eerste instantie niet zo goed. Het Christendom was in die tijd (begin 8e eeuw) nog niet zo stevig verankerd in Normandië en hij was bang dat de bevolking zich tegen hem zou keren. Pas toen Michael bij zijn laatste bezoek zijn vinger in het voorhoofd van de bisschop priemde, ging deze overstag.
In juli zijn er blijkbaar nog veel meer mensen die willen zien wat dat initiatief uiteindelijk heeft opgeleverd. Zoon en ik waren gelukkig al heel tevreden om vanuit de verte te genieten van het indrukwekkende bouwwerk. Zo bespaar je jezelf een hoop narigheid, nietwaar? Vervolgens zijn we langs de kust naar het noorden gereden, her en der stoppend om het landschap goed in ons op te nemen.
Op deze foto is de heilige berg tot een klein frutseltje gereduceerd.
Dit was het uitzicht naar de andere kant toe. Het was overduidelijk eb en het deed sterk denken aan de Waddenzee.Een dag na dit alles reden we naar Bayeux om daar de Tapisserie te bezichtigen die Koningin Madeleine maakte -samen met haar hofdames, neem ik maar even aan- om de Slag bij Hastings in 1066 te verbeelden. Haar man Willem de Veroveraar voerde daar de Franse troepen aan en kreeg er na de overwinning nog een koninkrijk bij. Zo ging dat in die tijd.
In de kathedraal van Bayeux werd de Tapisserie regelmatig getoond, zodat gelovigen op de hoogte konden blijven van de vorderingen.Later in de middag kwamen we aan in Rouen om daar ook nog de kathedraal te bezoeken, maar kwamen "per ongeluk" eerst in de kerk van St.-Ouen (geen typefout) terecht.
Zeer indrukwekkend door de eenvoud, al het licht en de enorme verticaliteit, waardoor de hoogte immens leek. Heel stil en rustig konden we een kaarsje opsteken voor onszelf en Dochter en Vriend (die in Spanje waren) om zo een veilige thuisreis voor ons allen te vragen. Daarna gingen we ook nog naar de "echte" kathedraal: afgeladen met luidruchtige toeristen...En op donderdag 18 juli, rond de klok van vijven, waren we inderdaad allemaal weer veilig thuis. Het voelde alsof ik heel lang weg was geweest en na berekening bleek dat we 10 kerken (gemiddeld één per dag) hadden bezocht en 3000 km afgelegd. Wowie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten