Vijf jaar geleden was ik op Kreta met Zus&Co. Mijn leven als leerkracht was net een maand oud, maar het plan om voor Toneelgroep Toetssteen een toneelstuk te schrijven over Pim Fortuyn was nog in volle kracht aanwezig. Toen ik op het strand lag te genieten van zee en zon kreeg ik een sms'je van Dick: "Pim is neergeschoten op het Mediapark in Hilversum." Ik giechelde, want vatte het op als een verse verhaallijn: misschien een beetje vergezocht, maar de moeite van het overdenken waard. Dus ik sms'te iets meligs terug en vertelde mijn gezelschap hoe geestig de samenwerking met Dick was.
Vijf minuten en een nieuwe sms later was het duidelijk: er was wel degelijk iets heel ellendigs voorgevallen.
Daar zaten we dan: 3000 km verwijderd van alle paniek, radeloosheid en woede waarin Nederland werd gedompeld door de aanslag op Pim. Het was een onwezenlijke gewaarwording.
Het is raar dat het nog maar vijf jaar geleden is. Het lijkt veel langer.
En nu zijn er op televisie documentaires en interviews en terugblikken op Pim en zijn betekenis voor de Nederlandse politiek. "Wat zou Pim er zelf van gevonden hebben?" is een vraag die de deskundigen proberen te beantwoorden
Ik wens hem toe dat hij in de hemel is bij zijn moeder, zijn broer en zijn geliefde, die aan Aids was overleden.
De rest lijkt me stukken minder relevant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten