Ik rook niet meer. Sinds 17 mei, toen ik zo naar begon te hoesten, heb ik er geen één meer opgestoken. Van alle kanten wordt er enthousiast gereageerd als ik vertel hoe ik zonder enige moeite (het werd gewoon afgedwongen door mijn fysiek kun je wel stellen) van mijn nicotineverslaving af ben gekomen. Het is zo veel beter voor mijn gezondheid, conditie en portemonnee dat ik wel gek zou zijn als ik weer zou beginnen. En ik heb het tij mee, natuurlijk. Zelfs minister Klink helpt me met zijn betuttelende beleidsvoornemens.
Onlangs besprak ik de kwestie met Dochter. Wij hebben namelijk vaak van die fijne momenten, als we samen een sigaretje opsteken in de keuken en zo -al paffend en pratend- diverse chaotische elementen van het leven op een rijtje krijgen. Voldaan zuchtend kunnen wij dan de wereld weer in.
Maar hoe moet dat nou als ik niet meer rook?
Zij roken en ik punniken bijvoorbeeld?
Of breien?
Nee, Dochter had een veel beter idee: thuiswerken.
"Thuiswerken?" lachte ik ongelovig.
"Ja, wasknijpers in elkaar zetten ofzo. Dan stop ik ook met roken, in ieder geval als ik bij jou ben. En dan besparen we niet alleen het sigarettengeld, maar we verdienen nog geld extra ook. Misschien worden we wel rijk en het lijkt me vet gezellig bovendien!"
Hoe regel je zoiets? Hoe kom je aan thuiswerk?
Effe google-en.
zondag, juni 17, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
wasknijpers, wasknijpers...
garnalen pellen natuurlijk!!!
Daar gaan je vingers zo van stinken en je gaat vast eten van de handelswaar en daar moet dan weer witte wijn bij... wasknijpers lijkt mij veiliger.
Een reactie posten