Overmorgen is het maandag en tegenwoordig staat er dan vaak risotto met spinazie op het menu. Voedzaam, zeer smakelijk en toch.... zonder vlees! Het is een heel goed gerecht om in het weekend te bereiden, bijvoorbeeld na een nacht met iets teveel beschonkenheid en de daaruit voortvloeiende kater. Kun je met je vage hoofd al roerend in de pan nog een beetje verder mijmeren over alle domme dingen die je hebt gezegd en/of gedaan. En met jezelf afspreken dat je een volgende keer toch ècht minder zult drinken.
Maar het is ook een recept om mee bij te komen van de gedoetjes van een maandag op school. Effe alle concentratie af van de spijbelaars, te-laat-komers, nieuwe leerlingen voor volgend schooljaar etc., maar met de focus op de zwellende rijstkorrels, die steeds opnieuw besprenkeld moeten worden met bouillon en met liefde geroerd, opdat er niet een dikke korst op de bodem van de pan ontstaat.
Nieuwsgierig geworden?
Komt-ie-dan!
Voor vier personen.
Ingrediënten
250 gram "wilde" spinazie
(maar diepvries kan ook, of gewone)
3 eetlepels olijfolie
60 gram boter
2 sjalotjes, fijngesneden
(1 gesnipperde ui mag ook)
200 gram risotto rijst
8 deciliter warme bouillon
(water met bouillonblokjes werkt prima)
150 gram vers geraspte Parmezaanse kaas
Was de spinazie grondig en schud de groente droog in een schone theedoek. Dit hoeft natuurlijk alleen als de spinazie "wild" is, althans ongewassen. Verhit de olie in een ruime pan met een dikke bodem en schud de spinazie erbij. Ongeveer een minuutje goed omscheppen, zodat de spinazie slinkt, maar niet aanbrandt. Laat de spinazie uitlekken in een zeef of vergiet.
Smelt in dezelfde pan op een zacht vuur 40 gram van de boter en fruit daarin de sjalotjes (of uiensnippers) tot ze zacht zijn. Niet bruin laten worden.
Voeg de ongewassen rijst toe en fruit deze totdat de rijst doorschijnend wordt.
Giet vervolgens een scheut van de bouillon erbij en zet het vuur hoog. Alles goed door elkaar blijven roeren, zodat de rijst al het vocht kan opnemen. Ga zo door totdat de rijst bijtgaar is. Dit kan zo'n 20 minuten duren, dus alle tijd voor mijmeringen en meditatie, waardoor de kok uiteindelijk volkomen relaxed aan tafel zal verschijnen.
Maar....niet vergeten om halverwege de (eventueel nog bevroren) spinazie toe te voegen!
Op het allerlaatst moet de pan van het vuur, waarna de resterende boter en bijna alle Parmezaanse kaas door de risotto worden geroerd. Dan mag de risotto nog een paar minuutjes rusten, zoals dat zo mooi heet. Serveer de risotto in warme, diepe borden met de achtergehouden Parmezaanse kaas eroverheen gestrooid.
Eet smakelijk!
Misschien lijkt het op het eerste gezicht een beetje ingewikkeld allemaal, maar na een paar keer kun je dit zonder erbij na te denken. Gewoon D.O.E.N.!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten