Pauw en Witteman

Al eerder maakte ik er melding van: Jeroen en Paul maken goede programma's met gasten die iets te melden hebben. Zo hadden ze gisteren een flinke groep jongeren in de studio die mee hadden gedaan aan het Atalanta-project in Marokko. Het project waarvan Geert Wilders, geïnformeerd door kwaliteitskrant de Telegraaf (hoeveel contradictio's in terminis kun je hebben in één bijzin?!), in de Tweede Kamer schande had gesproken. Immers, op kosten van de staat zouden Marokkaanse hangjongeren, die zich schuldig hebben gemaakt aan licht criminele vergrijpen, een plezierreisje aan het maken zijn...
Niets bleek gisteravond minder waar. De Nederlandse jongeren (waarvan een aantal van Marokkaanse afkomst) volgen opleidingen op MBO, HBO en WO-niveau. Daarnaast hebben ze bijbaantjes en hobby's: geen tijd om rond te hangen. Ze zijn nog nooit met de politie in aanraking geweest, maar wèl geïnteresseerd geraakt in het milieu-project dat onderzoek doet naar de mogelijkheden van eco-toerisme in Marokko. Ter plekke hebben ze hard gewerkt (o.a. een vlindertuin aangelegd) en hier in Nederland zullen ze tijdens het Dunja-festival de resultaten van hun onderzoek presenteren in de vorm van onder meer een documentaire, een rap en een toneelstuk. In hun eigen Afrikaanderwijk in Rotterdam gaan ze ook nog een vlindertuin aanleggen. Er werd smakelijk gelachen om de afgang van Wilders.
Lijkt me trouwens een heel goede strategie: geen cordon sanitaire, geen discussie op argumenten, maar gewoon iedere keer keihard gaan lachen als Wilders iets zegt in de Tweede Kamer!

Maandagavond was Andrée van Es te gast. Al sinds mijn jonge jaren in de provincie heb ik haar hoog zitten: als mooiste en slimste meisje in de politiek (PSP), als ongehuwde moeder van een gekleurde zoon (en dat zo'n 30 jaar geleden!), als directeur van de Balie. Vlak na het overlijden van haar man Maarten van Traa in 1997, zag ik haar eens lopen op station WTC. Zo waardig en trots en toch zo verdrietig en alleen. Ik had haar graag gegroet, maar dorst haar beschermende eenzaamheid niet te doorbreken.
Sinds 2002 is ze directeur van de GGZ en kwam in Pauw en Witteman vertellen over de week van de Psychiatrie die dit jaar als thema "Voel je veilig" heeft. In Nederland worden meer psychiatrische patiënten in de isoleer geplaatst dan in andere Europese landen. Oorzaak: in die andere landen worden patiënten rustiger gehouden met behulp van medicatie. "Maar," zei Andrée "er worden goede resultaten geboekt door hulpverleners te trainen in het hanteren van aggressief gedrag."
Ze is nog steeds verstandig en ziet er prachtig uit met bouwjaar 1953.
En.... ze is grijs!
(Met excuses voor de strepen door het beeld, maar even niks aan te doen. We're working on it, Andrée.)