Ze worden veel gebruikt en verbasterd, meestal per ongeluk. Koot en Bie van het Simplisties Verbond, actief eind jaren '70, deden het expres. Een dik jaar geleden kreeg ik er een boekje over van Ingrid die ik om allerlei k***eredenen al bijna een half jaar niet meer gesproken heb. Ze schreef er in "Voor mijn vriendin in dik en dun"; vond ik al een bijzonder leuke. In het boekje vonden we o.a. ook nog:
Zij klaagde heg en steg.
Een blind paard kan de was doen.
Appels met citroenen vergelijken.
Ondertussen komen ze ook in het dagelijks leven op me af:
Iedereen loopt al op zijn achterste benen (= moe).
Ruwe bolus, blanke pit.
Bergen op de weg zien (i.p.v. beren).
Moet je dat nou wel doen; je hebt al zoveel op je broodje.
Van de weeromstuit heeft Zoon er zelf maar één verzonnen: iemand doodslaan met een blije mus.
Zie je het voor je?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten