Het was een druk weekend. Allereerst moesten al die proefwerken nagekeken worden..... maar ook wasjes gedraaid en eten gekookt en kinderen vertroeteld en katten gevoederd. Druk en ook heel gezellig. Want toen ik de beoordelingen voor de rapporten ging vaststellen, kwamen al mijn leerlingen bij me aan tafel zitten. Als het ware, natuurlijk. Maar toch: om de beurt waren ze even aanwezig.
Ik keek ze in gedachten allemaal diep in de ogen, probeerde de ontwikkeling te peilen. En de één gaf ik iets meer dan hij verdiend had, om als het ware mijn vertrouwen in een stijgende lijn uit te spreken. Terwijl de ander misschien juist een flinke trap onder haar kont nodig had om nou eindelijk eens ècht aan het werk te gaan. Haar gemiddelde werd naar beneden afgerond.
Of dat eerlijk is? In ieder geval rechtvaardig.
Om 21.17 uur zondagavond was ik klaar met mijn karwei: bijna 11 uur voor het verstrijken van de dead-line. Het kunstje was weer geflikt. Leuk man!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten