Kweeperen

Grappig zien ze eruit, hè? Beetje obsceen ook wel, vind ik... Kweeperen heten ze en sinds vorige week heb ik er een hele schaal vol van op mijn eettafel staan. In de herfstvakantie plukte ik ze bij een boerderij in Hessen, Duitsland, in de buurt van Marburg.
De boerderij wordt bewoond door één van mijn beste vriendinnen, haar echtgenoot en hun twee-jarig zoontje. C. is een jaar of vijf geleden geëmigreerd. Ze ging een zomerseizoen werken op de camping van haar broer, wandelde de tweede dag van haar verblijf in de velden om de honden uit te laten en liep daar in the middle of nowhere een man tegen het lijf. Ze raakten aan de praat, van het één kwam het ander en toen ik haar na anderhalve maand op kwam zoeken, wilde die man van mij leren hoe je in het Nederlands iemand ten huwelijk vraagt. C. heeft niet meteen "ja" gezegd, want het was ontzettend wennen daar. Maar uiteindelijk heeft ze zich met hem, zijn boerderij en zijn land verbonden en is met hem getrouwd.
Toen ik er vorige week was en gemoedelijk meehobbelde met haar leven, realiseerde ik me hoezeer ze die man moet liefhebben (en hij haar), anders houd je het daar gewoon niet vol: het kost veel energie om een nieuw bestaan op te bouwen. Zeker in zo'n omgeving. Het landschap is mooi met heuvels en bossen en akkervelden, maar er hangt een zwaarte in de lucht, die heel benauwend werkt.
Maar goed, die kweeperen. Ze liggen prachtig opgetast en verspreiden een herfstig, zurig aroma. Je kunt er gelei van maken en compote, jam, taart, wijn en likeur. Eens kijken hoe ver we komen a.s. weekend. De Latijnse benaming voor de kweepeer -Cydonia oblonga- is trouwens afkomstig van de Griekse stad Kydonia, tegenwoordig Chania, dat in het noordwesten van het eiland Kreta ligt. En laat ik twee jaar geleden in de herfstvakantie nou met een andere één-van-mijn-beste-vriendinnen op vakantie geweest zijn in de buurt van Chania! Een hele week van stralende zonneschijn, verpletterend paarse bougainville, bedwelmende jasmijn, knappende granaatappels, de glorieuze Middellandse Zee en mensen die van het leven weten te genieten. Als Broer daar nou eens een camping begon...