Mama

Kindje/dreumes moest kotsen op de hoek van de Koninginneweg en de Willemsparkweg. Papa hield het kindje op de arm en liet het schuin voorover hangen, zodat de drab half tegen de gevel van het reisbureau en half op de stoep belandde. Mama stond er ietwat hulpeloos en gelaten bij. Toen kindje was uitgespuugd en zielig huilde, voelde papa –terwijl hij het kindje op de arm hield- in al zijn zakken totdat hij een zakdoek had gevonden. Daarmee veegde hij de mond van het kindje af, terwijl hij troostende woorden sprak. Mama boog zich voorover om de drab te inspecteren. Kindje moest weer spugen, bijna op mama’s lange blonde haar, maar ze trok nèt op tijd haar hoofd weg. Het licht sprong op groen en ik vervolgde mijn weg. Wat een gekke mama.