donderdag, augustus 31, 2006

Da Banque

Op een maandagmiddag, iets meer dan drie weken geleden, gingen Dochter en ik naar Ikea om daar eens rond te neuzen. Ze zou immers vanaf 1 september op een Kamer Training Centrum (KTC) gaan wonen en moest daarvoor een uitzet aanschaffen. Maar we gingen alleen maar kijken, niks kopen.
Samen in de auto (altijd reuze gezellig, beetje praten met de radio aan) er naar toe gereden en aan de wandelroute door het woonwarenhuis begonnen. We kwamen niet ècht ver. We bleven ergens steken.
Je hebt daar van die gezellig ingerichte hoekjes met alleen maar meubels en spulletjes van Ikea. Om je op ideeën te brengen, om je aan het spenderen te krijgen. In één van die hoekjes stond een bank waar we –eigenlijk per ongeluk- op gingen zitten om even te wennen aan het idee dat we bij Ikea waren. Het duurde heel lang voor we weer op konden staan. Hij was tè fijn: breed, zacht, aan alle kanten ondersteunend. Zo anders dan het geval dat we gewend waren. Dochter viel van pure gelukzaligheid bijna in slaap en dat zegt wel iets, want ze is niet altijd even ontspannen.
Op een gegeven moment kon ik weer overeind komen om te zoeken naar het prijskaartje: 699 Euro!! Veel te veel voor mijn onderwijzersbudget.
"Kom," zei ik ferm, terwijl ik Dochter van de bank af sjorde, "het is een heerlijke bank, maar we moeten nu verder. Hier kwamen we helemaal niet voor en bovendien is hij veel te duur voor mij."
Ze snapte dat wel. Over het algemeen kan ze beter met geld omgaan dan ik. Jaren geleden had ik een behoorlijk belastingvoordeel en was daar zó verguld mee, dat ik voor iedereen cadeautjes wilde kopen. Ik vroeg haar of ze nog iets op haar verlanglijstje had staan, want "Wat moet ik anders met al dat geld?". Ze keek me aan met haar grote bruine ogen van 11 jaar en zei ernstig: "Mam, waarom ga je niet sparen?"
Zucht.
Dapper liepen we weg van onze nieuwe liefde en vervolgden de voorgeschreven route. Maar we gingen al giebelend nog zeker vijf keer terug naar "onze" bank om er nog even op te dromen over hoe het zou kunnen zijn. Ik beloofde haar en mezelf een list te verzinnen, zodat we met de Kerst riant zouden zitten op onze eigen demontabele 3-zits Ekeskog met afneembare hoezen en 10-jaarsgarantie.

Marktplaats is geweldig! Voor de helft van de prijs heb ik hem -gedemonteerd en nog geen twee jaar oud- gisteravond met Zoon en auto Leo opgehaald bij ontzettend aardige mensen. Het was nog even een hilarisch gedoe om hem weer in elkaar te zetten, maar gelukkig is Zoon reuze handig en blijft hij altijd rustig. Nu staat Da Banque te pronken in de huiskamer. Zo relaxed…
Wij zijn winterklaar.


En nu heb ik (heel modern en hip!)met mijn mobieltje een sfeervolle foto gemaakt van Da Banque en die vervolgens via mijn eigen e-mailadres naar mijn computer ge-mms't, zodat ik de foto op mijn blog kon zetten. Dacht ik. Ik ben nu al een uur bezig om te onderzoeken waarom het me niet lukt en ik word er een beetje gestoord van. Want hier, op deze plek, had die foto moeten staan. Misschien morgen nog eens proberen...

Geen opmerkingen: