07-07-07

Wat ik deed op deze dag? Allereerst maar eens me realiseren dat het nu dan eindelijk vakantie is en er de komende zes weken in geen velden of wegen arbeidsverplichtingen te bekennen zijn. Verder was ik aangenaam verrast door het ontbreken van de regen- dan wel onweersbuien, die het de laatste dagen tot zo'n herfstige kledderzooi maakten. Zoon en ik hebben heel feestelijk boeken voor de vakantie gekocht en als lunch heerlijke sushi's gegeten op een bankje aan de Apollolaan.
Tussen de bedrijven door zette ik de televisie aan om een beetje bij te houden of deze eventueel gedenkwaardige dag (tja, je weet het immers maar nooit) nog iets op ging leveren. Qua milieu en klimaat denk ik niet zo veel, heel eerlijk gezegd. Bovendien denk ik bij mezelf als ik al die interessante tips hoor "Tja, maar dat weten we toch al minstens 20 jaar?" Het enige dat ik niet doe, is spaarlampen gebruiken. Eerst omdat ik schele hoofdpijn kreeg van het licht en nu omdat het moet van de regering. Ze gaan er eerst maar voor zorgen dat er roetfilters op vrachtwagens geplaatst worden, ook al mag je zulks volgens de Europese wetgeving niet verplicht stellen. Dan doe je die dingen toch gewoon cadeau?!
Beau van Erven Dorens zag ik -bijna als iemand die in de Here is geraakt- op televisie bekennen dat hij vroeger vier auto's had en nu niet meer... dat vind ik beschamend. En dat hij daarna zegt dat het heel leuk is om iets aan het klimaat te doen, omdat je er ook nog eens veel geld mee kan verdienen... daar word ik bijna boos van. Heeft hij dan niet eerder doorgehad dat hij het geld met bakken het raam uitsmeet? Geld, dat hij op een veel nuttiger manier had kunnen besteden!
Ach nou ja, het is vakantie en ik moet sowieso leren om mild te zijn. Dus probeer ik me blij te voelen om het feit dat Beau nu -al is het laat- het licht gezien heeft.

Muzikaal leverde de dag me evenmin veel op. Al was ik vlak na de avondmaaltijd ineens tot bijna tranen toe geroerd, doordat de grootogige Corinne Bailey Rae en John Legend samen een prachtig lied van Marvin Gaye zongen. Het kwam voor het eerst uit in 1971. Voor de Pabo-studenten onder ons: dat is meer dan 35 jaar geleden. Kun je nagaan...
Het gaat als volgt:

Mercy, mercy me,
Ah, things ain't what they used to be, no, no.
Oil wasted on the ocean and upon
our seas fish full of mercury,

Oh, mercy, mercy me.
Ah, things ain't what they used to be, no, no, no.
Radiation underground and in the sky;
animals and birds who live nearby are dying.

Oh, mercy, mercy me.
Ah, things ain't what they used to be.
What about this over crowded land?
How much more abuse from man can she stand?

en je kunt er hier naar luisteren.

Als we met zijn allen niet zouden denken dat je veel spullen moet hebben om voluit te kunnen leven... dat zou pas ècht veel schelen. Niet iedere zomer weer een nieuw model zonnebril bijvoorbeeld. Al die flauwekul. Back to basics if you please.
En: leef met vlag en wimpel, maar hou het simpel!