Le week-end

Vrijdagmorgen (de 13e!!) om precies 12 uur was de tent afgebroken en waren alle spullen in de auto (onze onvolprezen Leo) geruimd. We waren klaar voor vertrek, maar moesten nog betalen. Het duurde even voordat we Lucas gevonden hadden, die druk bezig was op zijn landgoed. Alles bij elkaar waren we 45 euro kwijt voor drie nachten. Niet echt goedkoop, maar ach, het is ook een beetje voor het goede doel èn het was er waanzinnig rustig geweest. Dat is me ook wat waard.
Het ging westwaarts, richting Auxerre en dan weer meer naar het zuiden. Daar heeft Zusje sinds drie jaar samen met echtgenoot en kinderen een tweede huis. Zusje en Zwager kunnen het klussen niet laten. Ze wilden eigenlijk een eenvoudig huis aanschaffen om er in alle rust van te kunnen genieten. Maar ja, voor het beschikbare budget waren er slechts foeilelijke panden in de aanbieding. En Zusje en Zwager kunnen niet tegen lelijk. Dus besloten ze dan maar een soort van bouwval te kopen, zodat ze het helemaal naar hun smaak weer op konden bouwen.
Ik ben helemaal geen klusser. Ik haat het gedoe, ik haat de stress, ik haat het lawaai: ik haat alles aan klussen. Ik wil best de catering doen voor klussers, maar verwacht verder alsjeblieft niets van mij.
Affijn, door allerlei omstandigheden opgeteld bij mijn diepgevoelde weerzin tegen klussen, was ik er nog steeds niet aan toegekomen om het stulpje van Z&Z te bezoeken. Dat ging dit weekend veranderen en na een wederom mooie reis langs groene Michelinweggetjes via onder andere de Chabliswijnstreek, kwamen we uiteindelijk op de plaats van bestemming aan.
Het landschap is glooiend met veel tarwe, lijnzaad en zeeën van zonnebloemen. Z&Z hebben het prima voor elkaar en het was goed toeven met zwempartijen in een nabijgelegen meer en lekker eten en drinken op het terras voor hun "maison".
Maar morgen gaan Zoon en ik weer verder.