Niet persé in volgorde van belangrijkheid, maar toch:
1. Ben vandaag naar de kapper geweest. Mijn haar zit geweldig en bovendien heb ik een heel fijn gesprek gehad met Manfred van Haar Hemel over het leven, dood en geboorte. Op het laatst meende ik te merken dat hij maar dóór bleef gaan met knippen, omdat we niet uitgepraat raakten. Gelukkig riep hij net op dat moment: "Ik ga stoppen hoor, want eigenlijk is het al lang goed!"en gooide zijn schaar met een joyeus gebaar aan de kant. Hij verstaat zijn vak en ook zijn klanten.
2. De Doos is teruggestuurd op kosten van UPC. Tot mijn aangename verbazing was er helemaal geen rij in het postkantoor toen ik binnenkwam. De man achter het loket vertelde me dat hij al een stuk of honderd van die dozen had verwerkt. De PTT (of ze zichzelf nou TPG of TNT noemen; voor mij zal het altijd de PTT blijven en die oranje kleur vind ik helemaal niks!) is dus hopelijk de enige die iets verdient aan de ergerniswekkende, hufterige actie van UPC (zie
mijn blog van 22 oktober).
3. Per aangetekende brief heb ik net op tijd (zoals dat doorgaans gaat bij mij) mijn huidige ziektekostenverzekering opgezegd, zodat ik per 1 januari over kan stappen naar een veel sympatiekere verzekeraar. AGIS wilde me vorig jaar niet laten gaan (toen was ik 1 dag te laat...stelletje muggenzifters), maar nu ben ik ze te slim afgeweest: haha!
4. Zoon is op weg naar huis. Hij heeft het goed gehad. Hij heeft zó genoten, sms'te hij me, dat hij geen één keer aan school heeft "ged8". Morgenavond om 21.00 uur rijdt zijn bus het Stadsplein van Amstelveen op en kan ik hem weer knuffelen en kussen. Moet wel stiekem, want hij wil tegenwoordig niet meer dat iemand dat ziet.
5. Dochter kwam met gloeiende wangen thuis van de garage. Ze ziet het weer helemaal zitten na een kleine dip. Ze had gepraat met de bazin over een aantal dingen dat haar dwars zat en dat heeft lucht gegeven. Volgende week krijgt Dochter een heus contract en eind november gaat ze waarschijnlijk verhuizen naar een betere plek met meer zelfstandigheid en vooral: autonomie. Onverwacht snel, "maar dat is omdat ze het zo goed doet", zei haar mentor. Mutti blij!
En dit alles terwijl ik vanochtend behoorlijk sjacharijnig aan mijn laatste vakantiedag begon en geen cent heb uit kunnen geven aan nieuwe kleren of schoenen. Ik had er zo'n ongelofelijke zin in om eens flink te spenden, maar niets was mooi genoeg...
Dat is dit zeker wel. Zet het geluid van je boxjes op maximaal en zing vanuit je tenen mee met die schattige krullenbol!
vrijdag, oktober 27, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten