Tijgerjonkies

Onderstaande foto's kreeg ik toegestuurd van een echte dierenvriendin. Zelfs ik vind ze schattig. Curieus ook. Zou Mama-tijger nou nooit eens de neiging krijgen om haar kroost op te vreten, al was het maar van liefde? En dat ze dan even zo zachtkens haar tanden in het babyspek zet en merkt dat het niet proeft als van eigen vlees en bloed, maar een smakelijk karbonaadje?
Hoe ga je om met zó'n uitdaging?